juli 2020
Ik constateer dat de micro-indeling op basis van square yard gardening niet bij mij past. Ik wil geen tuin die met planken afgezet is en bedden ingedeeld door latten in vierkanten voor het telen van de gewassen. Daar is niets natuurlijks aan. Het alternatief om mijn tuin in te delen in bedden met daarin de virtuele vierkanten en kleine cirkels om zo een grote afwisseling te maken tussen de te beplanten delen van de tuin vergt zo veel administratie en planning dat ik meer bezig zou zijn met registreren dan met genieten van mijn tuin.
In 2019 heb ik een alternatief proberen toe te pasen door in 4 cirkels het principe van keyhole gardening te proberen. 3 cirkels werden aan de buitenkant begrensd door klimmend gewas. De vierde cirkel is gesneuveld in de goede bedoelingen.
In elke cirkel heb ik een andere indeling bedacht. Spiraalsgewijze teelt, vlakkenteelt gebaseerd op de keyhole en taartpuntenteelt. Elke indeling voelde bijzonder kuntsmatig aan, terwijl de chaos groter was dan in het square yard experiment en de toegankelijkheid naar de gewassen slechter was. Intuitief reageren op "catastrofes" zoals het platvallen van tuinbonen en mais was niet goed mogelijk.
Kortom toch maar teruggaan naar een teelt met bedden in 2020. De knofloken zet ik dit jaar uit gemakzucht op lange rijen. Bij de voorjaars- en zomerteelten wil ik toch de stap erug doen naar de microindeling en de gewassen op rijen op de breedte van de bedden maken,
Start
In september 2019 de knoflook besteld bij VanderWal in Hoogeveen. Die kwamen eind september. De boven beschreven situatie leidde er toe dat ik de tuin opnieuw moest gaan indelen waarbij de afwisseling in gewastypen zo groot mogelijk moest zijn gecombineerd met eenvoud van onderhoud en herkenbaarheid van de afzonderlijke teelten. 2020 zal daarvoor een tussenjaar moeten zijn om dit beeld in 2021 zo dicht migelijk te kunnen benaderen. Daarom het ik bedden ontworpen van 1.30 meter breed, waarvan ca 1 meter voor teelt en 25 cm voor pad. De bedden zijn nog niet beschikbaar als ik de knofloken ontvang. Daarom besluit ik om de knoflook in potten te zetten op een gedeelte van de tuin dat al vrij is.
Activiteiten
De knoflook komt goed op en als ik begin november het teelted klaar heb zijn de potten al zo ver doorworteld en komen er zo veel wortels onder de potten uit dat ik het niet goed aandurf om de knofloken uit de potten te halen en in de met een dikke laag blad en houtsnippers belegde bed te planten. Ik zet ze daarom met pot en als in het bed. Ik zet de potten met elk 3 knofloken ca 1 cm van elkaar in het teeltbed, (alleen de olifatenlook staat met 1 bol in een pot.
In februari merk ik dat de knofloken niet echt blij zijn. Ik besluit om ze dan maar uit de potten te halen en in de volle grond te zetten. De potten zitten vol wortels en anders dan in november zijn ze nauwelijk buiten de pot gegroeid. Ik open de wortelkluiten zo veel mogelijk en maak het gaat waarin de pot stond groter voordat ik knoflookpollen in de aarde zet. De uitgeschepte aarde vul ik aan rond de pollen.
Begin juni beginnen de bovengrondse delen te vergelen en 8 juni is twee derde van het groen vergeeld. Tijd om op te rooien voordat de klisters uiteenvallen.
Bevindingen
Het oogsten valt tegen. De klisters zijn over het algemeen klein en als ik de wortelkluiten uit de grond haal zie ik dat de meeste wortelkluiten nog in de vorm van de potten zitten. Dat is een tegenvaller, maar wel een les die ik geleerd heb. Ik kan de knoflook beter direct op het gewenste teeltbed zetten. Met knflookjes van deze grootte is in de keuken niet te werken. Daarom gebruik ik ze bij het fermenteren.
De olifantenknoflook heb ik ook in potten gezet maar die hadden geen bodem en daarvan had ik maar een(1) klister in een pot gezet die zijn nu op 8 juni nog mooi groen.
De therador en germidor had ik volledig los gemaakt bij het planten en ook die staan nog behoorlijk in het groen op het tweede bed, Die blijven ook nog even staan.
