Naschrift

De afronding van de levensloop betekende niet dat de auteur aan het einde van de aardse pelgrimstocht was gekomen. Voor de periode nadat de levensloop was afgesloten werd over de laatste levensfase nog een naschrift toegevoegd door één van de nabestaanden of een lid van het  Chor

Uit de traditie

Veel levenslopen zijn na het voltooien van de levensloop aangevuld met de beschrijving van de periode die ligt tussen het voltooien van de levensloop en het moment dat de auteur thuis geroepen werd. Veelal ging het dan om ervaringen in de laatste levensfase, over het overlijden zelf en de ervaringen in de laatste dagen van het leven.

Er zijn ook levenslopen die vooral deze laatste levensfase belichten en nauwelijks in gaan op het hele geleefde leven. Het betreft dan levenslopen van personen waar geen of slechts een summier zelf geschreven levensloop aanwezig is en de laatste levensfase veel indruk heeft nagelaten in het Chor. Er zijn ook levenslopen waarvan het naschrift nog enkele decennia omvatten.

Voorbeelden

• Johannes Sörensen (1713-1802) "In de laatste jaren van zijn lange bedevaart hier beneden werd hij zo nu en dan getroffen door ziekte, waarvan hij iedere keer weer opkrabbelde. Toen hij zich op de 21^e mei van 1802 niet goed voelde kreeg hij de dag daarop het Heilig Avondmaal voor zieken toegediend, hij genoot dat met dankbaar hart en noch hij noch anderen geloofden dat zijn overlijden voor de deur stond. Op de 24^e mei echter bemerkte men een plotselinge verandering. Hij verloor toen het bewustzijn. De Heer die hij hier trouw gediend heeft heeft zijn bede verhoord die hij zo vaak tot hem gericht heeft door hem zonder lange pijn of langdurige teruggang van zijn geestelijke vermogens in de eeuwige rust op te nemen en de volgende ochtend beëindigde hij als oudste lid van de gemeente zijn lange pelgrimstocht hier beneden in het 89^e jaar van zijn ouderdom."
• Voor Georg Adam-Meck (1786-1862) wordt beschreven hoe zijn aanvankelijke zwakke gezondheid op hoge leeftijd vrij goed blijft en hoe hij tot op hoge leeftijd in vertrouwde omgang met de Heiland en in afhankelijkheid van de Heiland heeft geleefd. Wel wordt melding gemaakt van ouderdomskwalen en toenemende blindheid.
• De zelf geschreven levensloop van John Ettwein (1721-1802) eindigt met zijn aankomst in de gemeente Bethlehem. Pas daarna begon de politieke loopbaan en de invloed die door zijn omgeving werd opgetekend. Het naschrift geeft een uitgebreide beschrijving van zijn werkzaamheid voor de Broederuniteit in Amerika en het belang van zijn relaties in de politiek voor de belangen van de Native Americans.