De innerlijke kracht van vertrouwen

Mensen die leven vanuit  het fundament van vertrouwen beschikken over een innerlijke kracht die ze uitstralen naar hun omgeving. Zij hebben zichzelf geaccepteerd zoals ze zijn en zij accepteren anderen ook zoals ze zijn. Zij willen je niet veranderen. Zij gunnen de ander om te delen in hun geluk en daarna in hun materiele zaken.

Zij kennen en herkennen hun eigen grenzen en gaan  soms over die grenzen heen in vertrouwen dat het goed komt en ze tijdig terug kunnen grijpen op hun bron van innerlijke kracht.

Hun netwerken zijn er niet om van te profiteren. Zij "netwerken" niet bewust, maar de netwerken bieden zich aan en geven op het juiste moment de juiste impulsen. Niet dat het altijd gemakkelijk gaat. Vaak moeten zij wel puzzelen en vaak moeten zij problemen overwinnen.

Hun vertrouwen en hoop biedt hen veiligheid, soms in tegenspraak met de logica van het redelijk verstand. Daardoor kunnen zij voorzien in de dagelijkse behoeften van henzelf en hun beschermelingen.

Dit betekent niet dat zij geen gevaar lopen. Velen die onderduikers opvingen in de 2e wereldoorlog zijn verraden, en nog dagelijks worden in de oorlogsgebieden mensen opgebracht en mishandeld omdat zij anderen helpen. De kracht die hen motiveert is de kracht die zij vinden in een onuitputtelijke bron die hen voedt en waarop zij vertrouwen. Ik geef twee voorbeelden (Google zelf om meer over hen te weten te komen)

1. Corrie ten Boom van Haarlem
2. Moeder Theresa van Calcutta

Leven vanuit de oerbron vertrouwen werkt als een olievlek.

Het begint bij jezelf.

Je beschikt over een innerlijke kracht waardoor je jezelf accepteert,

• niet afhankelijk bent van de erkenning door anderen (al vind je een erkenning natuurlijk wel fijn),
• tevreden bent met de sociale contacten die je hebt, en ook kritisch kunt zijn in de contacten die je onderhoudt,
• alert bent over je veiligheid, je de eigen grenzen kunt bewaken en oprekken (of daar betrouwbare hulp bij hebt), maar bovenal dat jouw veiligheidsgevoel onafhankelijk is van externe factoren,
• tevreden bent met de dagelijkse dingen, maar ook kunt genieten van extra luxe die je ten deel valt.

Anderen in jouw omgeving nemen de voorbeelden waar zij behoefte aan hebben als voorbeeld mee. Elke pijlpunt in de figuur zou het centrum kunen zijn van een nieuwe olievlek die ook weer terug straalt. Dat geldt als een compliment. Hoewel je kunt (en mag) genieten van die complimenten,  ben je er niet  van afhankelijk  voor je zelf acceptatie. De ander kan stralen door wat zij van jou  hebben opgenomen in hun eigen omgeving, en dat gaat zelfs verder dan jouw eigen invloedsfeer.

Deze mensen kennen ook teleurstellingen. Niet iedereen is te vertrouwen in een wereld waar wantrouwen regeert zoals in het management model naar Maslow beschreven is.

In een wereld die opgebouwd is op de fundamenten van wantrouwen hebben ook zij te maken met instituten die hen niet vertrouwen:

De goede bedoelingen worden 

• verkeerd uitgelegd en vaak worden ze daarom vervolgd,
• niet begrepen en verstrikken in bureaucratische rompslomp.

Dat vreet aan de innerlijke energiebron en kan leiden tot verschijnselen van burn-out. Desondanks zijn deze intiatieven op de ene of andere wijze succesvol en gelden ze veelvuldig als voorbeeld "van hoe het ook kan- of zou moeten".

Er zijn daardoor veel stromingen en nog meer leermeesters die je willen leren hoe je dicht bij jezelf kunt blijven, Zij leren je vanuit je hart te leven. Door meditatieve en andere oefeningen kan je rust en je eigen hart terug vinden en kan je zelf de accu van je hart weer opladen zeggen ze.

• De aanname is dat het IK door eigen inspanningen weer in conditie komt.

Ik geloof daar niet in. Uiteindelijk is er een externe bron nodig om een "dode" , "stervende", "overbelastte" accu weer tot leven te wekken. Het is alsof je in een moeras van onmacht weg zakt. Wie kan zich aan de eigen haren uit dat moeras omhoog trekken