Wil ik nu een pleidooi houden om de doop met water maar over boord te zetten?

Ik plaats de waterdoop in het perspectief van de reeks “essentieel, dienstbaar, nuttig, neutraal, schadelijk, ondermijnend”.

Ik wijs op de gevaren die kleven aan het verabsoluteren van een bepaald ritueel in een traditie bij het dopen met water.

De waterdoop, zeker de waterdoop die bij volle bewustzijn ervaren is door de dopeling geldt vaak als een teken van commitment aan de bekering.

 

Die doop in de Liefde van God - ons door Jezus Messias gegeven – is dus essentiëel.

De doop met water kan dienstbaar zijn, omdat dit de openbare visualisatie en emotionele ervaring weerspiegelt bij  de acceptatie van de Liefdedoop.

De doop met water kan nuttig zijn, want de rituelen in de doophandeling bevatten voor de dopeling voelbare, zichtbare en emotionele waarden.

Deze waarden vinden hun oorsprong niet alleen in de religieus christelijke traditie waarin de dopeling is opgegroeid, maar ook in de christelijke gemeenschap waarin de dopeling zich thuis voelt.

Voor al de dooprituelen met water zijn theologische en/of traditionele argumenten te vinden. En al deze rituelen kunnen met even zo veel andere argumenten bekritiseerd worden. Dat laat ik voor de theologen. Die argumentatie heeft namelijk slechts tot doel het “juiste” doopritueel in de juiste leeftijdsklasse te laten plaats vinden volgens de eigen leerstellingen. Als we die kant in de discussie opgaan glijden we door de schaal <<essentieel, dienstbaar, nuttig, neutraal, schadelijk, ondermijnend>> door naar schadelijk, want dan wordt de eigen waarheid boven het Liefdegebod gesteld. Het is zelfs ondermijnend ja Godslasterlijk als gelovigen worden uitgestoten uit de gemeenschap van gelovigen omdat zij zich niet kunnen vinden in de overgeleverde rituelen binnen de gemeenschap.

Zoals ik eerder betoogde is de doop met de Liefde van God in Jezus essentieel.

De doop met water is dienstbaar omdat dit een antwoord is op de Liefdedoop.

De doop met water kan nuttig zijn, want de rituelen in de doophandeling bevatten voor de dopeling voelbare, zichtbare en emotionele waarden. Die waarden vinden hun oorsprong niet alleen in de religieus christelijke traditie waarin de dopeling is opgegroeid, maar ook in de christelijke gemeenschap waarin de dopeling zich thuis voelt.

Het dopen met water in de voorbeelden die ik in de Bijbel zie hebben allemaal het verzoek van de dopeling (Handelingen 8:36) of de voor hen verantwoordelijke persoon (Handelingen 10:46-48) als basis, zowel individueel als collectief (Handelingen 4 en 5)

Het is de bevestiging van de dopeling op het aanbod van Gods Liefde en daarop volgende bevestiging van de volgeling van Jezus – de doopgetuige - , waardoor de authenticiteit en oprechtheid van het verzoek herkend werd.

Ik lees dat het verzoek om met water gedoopt te worden schijnbaar spontaan op komt. Dat lijkt zo, want de Heilige Geest was natuurlijk al aan het werk zonder dat de dopelingen of de dopers zich daarvan direct bewust hoefden te zijn.

Ik lees niet dat er altijd specifiek dooponderricht wordt gegeven. In een aantal situaties lees ik wel dat het verzoek om gedoopt te worden gedaan is na uitleg van de geschriften.

Bij mijn observaties kan ik er niet omheen om ook de Doop met de Heilige Geest te benoemen. In sommige tradities wordt namelijk gedoopt met de Heilige Geest. Mogelijk vindt dat rechtvaardiging in Handelingen 8:18 waar de Heilige Geest zich in Samaria openbaart na handoplegging door Petrus en Johannes.
Ik lees echter vooral dat God zelf de Heilige Geest schenkt na de doop of God in de Heilige Geest de bekering en de doop voorbereidt. De Heer bepaalt uiteindelijk wie door de Heilige Geest geraakt worden en wanneer, zelfs als je je er niet van bewust bent. Menselijk handelen kan de Heilige Geest dus niet sturen laat staan dat een mens in staat is om een ander te dopen met de Heilige Geest. Wel zal het noemen van de namen van hen die gedoopt zijn in Gods Liefde een pleidooi zijn bij God om in mededogen de doop met de Heilige Geest aan te bieden. Soms duurt het daarna nog geruime tijd voordat de doop in de Heilige Geest effectief wordt in een “tastbare en bestendige relatie met de Heer”